۱۳۹۳ خرداد ۱۳, سه‌شنبه

به تماشای بال و پر ریخته...

زندگی شبیه قفسی است که پرندگان بینوایی که ما باشیم به این در و آن درش می‌زنیم تا پرهای‌مان بریزد. تا خسته شویم و جانمان درآید... آنگاه بنشینیم گوشه قفس و پرهای ریخته را نگاه کنیم .

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر